1
دانشآموخته سطح چهار حوزه علمیه قم، دانشجوی دکتری وهابیتشناسی دانشگاه باقرالعلوم .
2
دانشجوی دکتری دانشگاه ادیان و مذاهب
چکیده
نووی، یکی از علمای تراز اول اهلسنت است که دارای گرایشات اشعری و حدیثگرایانه است. اهتمام به نقل قول سلف و حدیث گرایی نووی، باعث شده است که وهابی ها، تمایل زیادی برای همفکر نشان دادن او با خودشان داشته باشند؛ از این رو، سعی کرده اند برخی از اقوال مخالف اندیشه وهابیت او را، توجیه کنند؛ در حالیکه با بررسی های علمی، مشخص میشود که بین نووی و وهابیت، نه تنها هیچ تطابقی نیست، بلکه تضاد نیز وجود دارد. این تضاد در شاخص تفکر وهابیت (یعنی توحید ربوبی و الوهی)، آشکار است؛ زیرا نووی، همانند وهابی ها، توحید الوهی و ربوبی را به گونه ای تفسیر نکرده که اموری مانند طلب شفاعت، استغاثه و تبرک به اموات، شرک باشند؛ بلکه وی، اعتقاد به اذن الله و استقلالیت را در تحقق توحید و شرک ربوبی دخیل دانسته است. او در توحید الوهی نیز، اعتقاد به ربوبیت را در تحقق عبادت، شرط می داند.