* دانشپژوه دوره چهارم مؤسسه دارالاعلام لمدرسة اهلالبیت: و سطح چهار فقه و اصول (گرایش فقه مقارن)؛
چکیده
احمدرضا بن نقى على بن رضا على الأفغانى الحنفى البریلوى، مشهور به عبدالمصطفى، در سال 1272ق (یا 1270ق)، در شهر بریلی واقع در ایالت اُتراپرادش در شمال هند متولد شد. او تا سال 1286ق (چهارده سالگی)، نزد پدرش درس خواند. در همان سال به حج مشرف شد و از زینی دحلان شافعی و شیخ عبدالرحمان سراج حنفی در مکه، کسب حدیث نمود. این دو نفر در زمان خود، جزء مهمترین منتقدان وهابیت بودند و احمدرضاخان که مخالفت با جریانهای تکفیری را از پدرش آموخته بود، با دیدن این دو نفر، در عقیده خود بیش از پیش مصمم گشت. وی در همان ایامِ اقامت در حرمین، به نوشتن پرداخت و بعد از بازگشت به دیار خود نیز، رابطه خود را با حجاز حفظ کرد.
بریلوی در مسائل فقهی و کلامی بسیار مسلط بود و در نقد عقاید گروههای تکفیری زبانی رسا و قلمی توانمند داشت. عدهای مدعی هستند که وی در طول عمرش، حدود هزار رساله به زبانهای اردو، عربی و فارسی تألیف نموده است. وی سرانجام در سال 1340ق (برابر با 1300ش)، درگذشت و در زادگاه خود آرام گرفت. از ایشان آثار و تالیفات زیادی به چاپ رسیده که در اینجا، چند نمونه از آنها را ذکر میکنیم؛