کتاب التوسل و احکامه و انواعه، تألیف علامه شیخ محمد عابد سندی در 118 صفحه، توسط المکتبة المجدّدیة النّعیمیّة، در سال 1428 در کشور پاکستان، چاپ شده است. شیخ محمد، در سال 1190 قمری در پاکستان و در خانواده‌ای از اهل علم، به‌دنیا آمد. او در چهار سالگی، همراه پدربزرگ، پدر و عمویش که همگی از علمای حنفی‌مذهب بودند، به حجاز هجرت کرد. وی دوران نوجوانی و جوانی خویش را مشغول تحصیل علم بود و بعد از سال‌ها مجاهدت علمی، سرآمد علمای عصر خویش گردید و بعد از هجرت به یمن، سال‌ها در شهر زبید که پایگاه علم، فقاهت، حدیث و... بود، قاضی‌القضات آن دیار شد. وی به‌سبب مهارت در علم طب، طبیب مخصوص حاکم یمن شد و در دستگاه حکومت، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد. بعد از آنکه شیخ محمد عابد، تصمیم گرفت به مدینه هجرت کند، از طرف حاکم مصر و حجاز، به ریاست علمای مدینه، منصوب شد و تا زمانی که زنده بود، ملجأ علما، فقها و قضات بود و مشکلات علمی، به دست او برطرف می‌شد. شیخ محمد، دوران اول حکومت آل‌سعود را درک کرده و با انحراف گروه ضالۀ وهابیت از نزدیک آشنا بود و در ردّ افکار آنان تلاش می‌کرد. کتاب حاضر، به‌صورت پرسش و پاسخ، نوشته شده و شبهه‌ای را که وهابیت در باب توسل، مطرح می‌کنند، بررسی کرده است.
)