دانشپژوه مؤسسۀ دار الإعلام لمدرسة أهل البیت (شعبۀ شیراز).
چکیده
مسئلۀ طلب شفاعت از پیامبر$ بعد از وفات ایشان، یکی از مسائل مورداختلاف بین وهابیان و دیگر مسلمانان است. مسلمانان معتقدند همان طور که طلب شفاعت از پیامبر$ در زمان حیات ایشان جایز بود، بعد از وفات ایشان نیز مشروع است. یکی از ادلۀ جواز این عمل، حدیث «عثمان بن حنیف» است که در برخی کتابهای مهم اهلسنت، و با سندی صحیح ذکر شده است. در مقابل، وهابیان طلب شفاعت از پیامبر$ بعد از وفات ایشان را مردود میدانند و میگویند که این عمل بهمعنای اعتقاد به قدرت خفیّه برای بندگان است و چنین اعتقادی شرک محسوب میشود؛ چراکه تنها خداوند بر امور خفیّه قادر است و نباید کسی را با او در این امر شریک دانست. ازاینرو، وهابیان کسانی را که به این نوع طلب شفاعت معتقدند، تکفیر میکنند. آنها به دلالت حدیث عثمان بن حنیف اشکال میگیرند و انجام این عمل توسط سلف را انکار میکنند. آنان قائلاند که حتی اگر این روایت صحیح نیز باشد، بازهم بر جواز طلب شفاعت از پیامبر$ بعد از وفات ایشان، دلالت نمیکند.
ولی با دقت و بررسی در مفاد این روایت به دست میآید که دلالت حدیث مذکور، که از لحاظ سندی نیز بدون اشکال است، بر جواز طلب شفاعت از پیامبر$ در برزخ، انکارناپذیر است و در نتیجه، اشکالات وهابیان مردود خواهد بود.