کارشناس ارشد کلام اسلامی و دانش‌پژوه مؤسسۀ دارالإعلام لمدرسة أهل‌البیت.
چکیده
«جماعت دعوت و اصلاح ایران» از جریان‌ها و گروه‌‌های متأثر از اندیشۀ جنبش «اخوان‌المسلمین» است. آنان بر تبعیت از فهم سلف در پیروی از قرآن و سنت تأکید ندارند؛ ولی توسل، استغاثه، بنای بر قبور و برخی از اقسام زیارت قبور را مردود می‌‌دانند. به اعتقاد آنان، مذهب‌ها برداشت‌‌های فقهی از قرآن و سنت هستند و از هیچ تقدسی برخوردار نیستند. آنها پیروی از مجمع‌ها یا شوراهای فقهی را بهتر می‌‌دانند؛ ولی در عصر کنونی به‌خاطر نبودِ چنین اجتماعاتی، پیروی از مذاهب را امری اجتناب‌ناپذیر انگاشته‌اند. باور به دموکراسی، باور به اصل شورا و خرد جمعی و همچنین التزام به آن در کنار دیگرپذیری و تکثرگرایی، از باورها و اعتقادات اساسی «جماعت دعوت» معرفی شده است. به اعتقاد آنان بهار عربی در تکاپوی اعادۀ حقوق شهروندی و حاکمیت قانون است. همچنین اسرائیل غاصب است و مسلمانان و نهادهای بین‌‌المللی نباید در مقابل جنایت‌های آنان ساکت بمانند. جماعت دعوت، دفاع از حقوق و آزادی‌‌های شهروندی اهل‌سنت ایران را از وظایف ذاتی خود دانسته و بر این باور است که هرچند اهل‌سنت ایران آزادی نسبی دارد، ولی از جامعۀ هدف خود دور است.
)