ابن تیمیه در دو ساحت سند و محتوا اشکالاتی را به «حدیث ثقلین» و برداشتهای امامیه از آن وارد کرده که افزون بر مخدوشکردن اسناد، محبت و پاسداشت عترت را نهایت مدلول حدیث قلمداد میکند. با نگاهی به منابع حدیثی اهل سنت میتوان روایت این حدیث را از طریق 20 صحابه از پیامبر خدا - پیگیری کرد که با واکاوی متون این حدیث، ویژگیهای منحصر به فردی برای قرآن و عترت به دست میآید که در نتیجه این حدیث به عنوان مهمترین وصیت پیامبر خدا -، که ضمانتی الهی بر نجات امت از گمراهی است، شناخته میشود. همچنین، هیچ یک از روایات «کتاب الله و سنتی» که ابنتیمیه صحیح میداند، از جهت سند معتبر نیست.