با توجه به اینکه انسانها دارای ضعف و قصور و آلوده به گناه اند، شایسته است برای رسیدن به تکامل و ارتباط با خدا و درخواست حوائج خود، از طریق بندگان صالح و اولیای الهی که دارای مقام بلندی اند، اقدام کنند و آنها را بین خود و خدا واسطه قرار دهند تا زودتر به نتیجه برسند. قرآن نیز به این امر توصیه میکند، ولی عده ای در محدوده توسلات و انواع آن دچار خطا شده اند و به آسانی سایر مسلمانان را به شرک متهم میکنند. برای کشف حقیقت و اثبات مشروعیت توسل شایسته است به سراغ سیره معصومان: که فانی در توحید و از هر نوع شرک مبرا بوده اند، برویم تا روشن شود که آنها تا چه اندازه توسل را تأیید میکنند. در این مقاله سیره اهلبیت: که معصوم و وارث علم پیامبرند، بررسی میشود و نمونه هایی از سیره آن بزرگواران را نقل میکنیم.