دانش پژوه موسسه دارالاعلام لمدرسة أهل البیت علیهم السلام
چکیده
سلفیها دایره تکفیر را در مسائل گوناگونی گسترش داده و به نوعی اکثر مسلمانان را تکفیر میکنند. مسئله تارکالصلاة از جمله فروعات فقهی است که سلفیها آن را دستاویزی برای تکفیر مسلمانان قرار دادهاند. ابنتیمیه دو مورد را محل نزاع و اختلاف بین علما بیان نموده است. مورد اول، اشاره به ترک نماز بهدلیل کسالت و تنبلی، همراه با اقرار به وجوب نماز و مورد دوم، ترک نماز، بدون اقرار و بدون انکار نماز است. در این دو مورد، نظر ابنتیمیه حکم کفر بهمعنای خروج از ملتِ تارک نماز است. در این تحقیق، با روش توصیفی به نقد نظریه پرداخته میشود و روشن میگردد اولا، نظر ابنتیمیه مخالف نظر مشهور اهلسنت بوده، ثانیا، اخبار و آیات دلالت میکنند، افرادی تا ابد در عذاب جهنم خواهند بود، که منکر باشند؛ اما اگر کسی منکر نباشد، نمیتوان آن آن شخص را محکوم به کفر کرد؛ همچنین در تارکالصلاة، اگر شخصی وجوب نماز را انکار نکرده باشد، نمیتوان حکم به کفر او داد. محل نزاع دوم از متفردات ابنتیمیه بوده و اشکالاتی را دارد که در مقاله به آن پرداخته شده است.